zaterdag 1 december 2012

Hoi December (#154),

ik ben blij dat je er bent. Nee, dat is geen grapje. Ik weet dat ik je normaal gesproken met de nodige afschuw begroet (waarvoor met terugwerkende kracht mijn welgemeende excuses), maar vanaf nu is dat voorbij. Zo.
Weet je wat het was? Als jij eindelijk eens aan komt wapperen, zo aan het eind van het jaar, heb ik ècht geen zin in méér van alles, maar juist in helemaal niets! En dat is januari; een kakelvers, nog niet beleefd jaar, recht voor m´n neus! Sjonge, wie weet wat dáár allemaal voor wonderbaarlijks in kan gebeuren.
En aangezien ik daar niet wéér op wil gaan zitten wachten en ik ook al láng een motto heb voor volgend jaar, heb ik besloten dat jij net zo goed ontzettend geschikt bent voor een nieuwe start. Leuk hè? Ook met het oog op het mogelijke vergaan van de wereld over een week of drie natuurlijk. Stel je voor dat het er van komt, dan wil ik op z'n minst nog één keer een fris begin meegemaakt hebben.
Zo. Nu weet je hoe het zit.
Ik zal je meteen mijn voornemens duidelijk maken, want die horen bij elk begin en vanaf nu horen ze dus ook bij jou. Ik heb namelijk besloten om al mijn gezeur de deur uit te doen. Ik heb er genoeg van. Het ligt verschrikkelijk in de weg. En mijn frons ruim ik ook op. Maar dat is er maar één, dus dat is makkelijk. Van dat gezeur daarentegen heb ik grote hopen die hier heen en weer staan te wiegen en het piept en het kraakt en het kreunt en het steunt. Daar moet iets mee. Ik heb het te lang laten verstoffen, vermoed ik.
Eerst ga ik het maar eens uitzoeken, want zo te zien is de helft nog niet eens van mij, maar gewoon spul dat mijn oren is binnen gewaaid en hier in huis er weer uit, hup op de stapel. En ik kan het niet allemaal zomaar het raam uit smijten. Wie weet waar het terecht komt en wat de gevolgen zijn als je als nietsvermoedende voorbijganger een hele hoop gezeur in velerlei gradaties op je harses krijgt. In het ergste geval kom je in het midden van de berg terecht en vind je de uitgang nooit meer terug!
Misschien zit er bij al dat oude gejammer ook best nog wel iets waar iemand wat aan heeft. Of ikzelf. Het is altijd handig om wat te bewaren voor noodgevallen.
Ik heb er zin in in ieder geval. Ik hoop jij ook, December. Volgens mij kan het een vruchtbare samenwerking worden. Als je nog suggesties of aanvullingen hebt naar aanleiding van mijn brief, dan hoor ik het graag!


Met opgetogen groeten,

Tjielp


ps. Oja, je bent vast benieuwd naar mijn motto! Dit is 'm:
Laten we elkaar geen mietje noemen.
Mooi hè?

1 opmerking:

  1. Ik vind 'm keileuk, en sinds ik gewoon veel te laat in de reactie ben, ben ik nu natuurlijk heel benieuwd hoe het afgelopen is tussen jou en December. Homies for life?
    Je motto mag er wezen in elk geval :D!
    -x- Schaap
    Nog een paar dagen en dan op naar januari in het-jaar-van-tjielp! Ben benieuwd!

    BeantwoordenVerwijderen