vrijdag 30 november 2012

donderdag 29 november 2012

.este .choput (#152),

.oms .s .et .oed .m .e .ingen .en .eer .ndersom .e .oen, .us .ls .ij .u .ens .at .etters .an .ij .eeft .n .laats .an .at .ij .e .oorden .ie .k .an .ou .eef .apot .erugstuurt. .r .issen .ltijd .etters! .at .s .iet .o .etsjes, .eet .e .at .el? 
.at .oe .ij .igenlijk .et .l .ie .estolen .etters .ls .k .ragen .ag? .et .oet .nmiddels .en .norme .erzameling .ijn! .aar .o .emand .ls .ij .an .aar .ast .en .rachtige .cxuusbrief .ol .elgemeende .erontschuldigingen .n .loemrijke .eloftes .an .amenstellen, .enk .e .iet?
.k .ou .et .erhalve .eer .p .rijs .tellen .m .l .ijn .erdwenen .etters .ezamen .n .én .etourbrief .n .ijn .rievebus .e .ogen .erugvinden .a .l .ie .ijd. .ommigen .eb .k .l .o .ang .iet .ezien .at .k .enieuwd .en .f .k .og .eet .ij .elk .oord .e .oren.
 .k .an .iet .achten, .us .egin .aar .eteen .et .chrijven!

.oeten .an .jielp 

woensdag 28 november 2012

dinsdag 27 november 2012

Ha die Kluts (#150),

ik heb helemaal genoeg van jou. Het ene moment ben je er wel en dan ineens ben je verdwenen. De godganse dag is heel de wereld bezig jou te zoeken, te vinden, te houden, door te geven en weer kwijt te raken. Jaar in, jaar uit. Soms denk ik dat ik je vind, maar dan blijkt het bij nader inzien toch iemand anders te zijn. Een hulpkluts waarschijnlijk. Inventief, maar het is niet waar je op hoopt. Ik denk dat ik je maar gewoon ga afschaffen.
Zo. Klaar.
Ik doe het voortaan zonder jou. Deed ik eigenlijk toch al. Misschien ga ik wel een petitie starten voor een klutsvrije wereld. Niet dat ik je bestaan ongeldig wil laten verklaren. Of je in de vergetelheid wil gooien. Nee, zo geniepig ben ik nou ook weer niet. Het lijkt me wel wat om je te geven aan iemand die jou echt nodig heeft. Dat we een wedstrijdje verbouwereren houden bijvoorbeeld en dat degene die de diepste sprakeloosheid kan veroorzaken bij een select, uit-de-war gezelschap jou wint.
Wat vind je ervan? Als ik jou was, zou ik er eens goed over nadenken, want deze kans krijg je maar één keer in je leven. Zo zijn kansen nou eenmaal. Daar doe je niks tegen.



Groeten van Tjielp

ps. Oja, zou je mijn lievelingssokken mee terug kunnen sturen? Die heb ik al in geen tijden meer gezien. Dank alvast!

maandag 26 november 2012

Hallo Moed (#149)


zondag 25 november 2012

Hoi Vergeten (#148),

ik weet niet precies wat je doet met de dingen die niet in mijn hoofd achterblijven, maar ik zie zo voor me dat je ze uit elkaar rafelt en er dan van alles van knutselt.
Ontdekkingen bijvoorbeeld. En vermoedens. Uitvindingen, wensen, vondsten, dromen, ideeën.
En dat je die dan strooit over de wereld en stilletjes toekijkt wat waar naar toe dwarrelt, wie wat opvangt
en waar precies in een gezicht een glimlach werkelijk begint.

Tjielp

zaterdag 24 november 2012

Dag Kleine Beer (#147)

d                            o                                   e                 *                      j                          e          *        d                               e               *           g                                                                  r           o                         e                                                       t                 e                                             n         *                             a                          a                     n                *g            r                                                                  o                t        e      *                          b                 e                   e              r          *                        v                       a             n        *                                        p                                            i                     e                   p                                                       k     l                     e          i             n                       e    *             t       j                                   i         e                                 l          p   *                v             a                          n                * k              i            j       k      *                    h              i       e                      r      *        b                 e          n                                e        d              e        n *    ?      

vrijdag 23 november 2012

donderdag 22 november 2012

Pssst Tjielp (#145),

ik weet niet of er iemand in de buurt is, maar misschien is het beter om deze brief in je eentje te lezen. Helemaal alleen, bedoel ik dan, dus zelfs zonder meneer Tjielp. Je weet tenslotte maar nooit hoe de dingen lopen.
Okee, ben je er klaar voor? Ja?
Ik heb een eiland voor je gevonden! Voor je eerste wens, weet je nog! Tadaaaa!
Het lag zomaar ergens te slingeren en het was verder van niemand, dus heb ik het voor je meegenomen. Het is een knapperd, kan ik je alvast verklappen. Ik weet dat je nu nog geen tijd hebt voor vakantie, dus ik zal ´m goed voor je bewaren op een geheime plek met een beetje zon en genoeg water, zodat ie niet verpietert enzo, want dat zou verschrikkelijk zonde zijn. Je hoort te zijner tijd wel waar dat is. Nu is het het beste als je zo min mogelijk concrete informatie hebt. Niet dat we iets verkeerd hebben gedaan natuurlijk! Gewoon. Voor de zekerheid. Vertrouw me maar. Ik weet waar ik het over heb.
Nou. Genoeg administratieve zaken. Hoe vind je het? Had je zeker niet verwacht, hè? Ha! Wat ben ik toch een toffe peer. Ongelofelijk. Al zeg ik het zelf. Maar ik weet heus wel dat jij dat ook vindt hoor, Tjielp. Toch? Jawel!


Tot later!

Koekoek

ps. Het is waarschijnlijk het beste om deze brief meteen te vernietigen nadat je 'm gelezen hebt. En schrijf ook voorlopig niet terug. Ik neem wel weer contact met je op als de kust veilig is. En maak je geen zorgen. Verlanglijst en ik zijn onvindbaar, laat dat maar aan mij over. We hebben zo veel hagelslag meegenomen dat we wel een jaar of drie kunnen wegblijven. Mocht dat nodig zijn. Ik verwacht van niet. Ik denk niet dat ik het überhaupt zo lang uithoud met Verlanglijst. Wist je dat ik elke ochtend moet luisteren naar ellenlange verhalen over wat hij allemaal gedroomd heeft en ik moet nog opletten ook, want op het eind verwacht hij dat ik er een interpretatie op los laat en hij houdt niet op met zeuren totdat hij er één heeft gehoord waar hij van gaat glimmen. Afschuwelijk. Maar goed. Ik doe het allemaal voor jou.
Dus. 
pps. Tabee!

woensdag 21 november 2012

dinsdag 20 november 2012

Hoi Liedje (#143),

zullen we alsjeblieft, vooréénkeerenhééleventjesmaarikbelóófhet, wisselen van plaats of hoe zeg je dat? Dat jij even mij bent en uit volle borst met jezelf, die ik dan dus ben, meezingt. Als je meer van neuriën houdt, mag dat natuurlijk ook, alhoewel we het, als we dan toch bezig zijn, net zo goed meteen perfect kunnen doen naar mijn bescheiden mening.
Het allerliefst zou ik dat dan in de woonkamer willen laten plaatsvinden, want dan kun je er ook rare dansjes bij doen. Dat is me wat hoor, Liedje. Dan zet je je hersenen op pauze en kijkt eens wat je ledematen allemaal kunnen als ze het helemaal zelf mogen weten. Dat moet je echt een keer meegemaakt hebben. Als je het goed doet, gaan je wenkbrauwen op een gegeven ogenblik in de vorm van een vraagteken staan, omdat je armen ineens de zee nadoen en je haren het wier (*goh dat dat bestaat!* wolkt er dan plots voorbij in je hoofd), krullen je mondhoeken daarna omhoog, beginnen je tenen zachtjes te jubelen, doen je benen een onbedwingbare boogiewoogie, ben je aan het eind helemaal uitgeput en door elkaar geschud en terwijl je verdwaasd om je heen kijkt als mijn laatste tonen weg ebben, houden de kriebels in je buik nog een kleine afterparty.
Nou! Daar kun je toch geen nee tegen zeggen? Zeg nu zelf!
Wanneer zullen we?


Tjielp

maandag 19 november 2012

zondag 18 november 2012

Dag Verandering (#141),

hang je lekker daar boven in de lucht? Als je er dan toch bent en waarschijnlijk nog eventjes zal blijven ook, doe dan eens gek. Kan jou het schelen!
Een koprol, een zweefduik, tegen een wolk aanbotsen en net doen alsof je van niets weet, leren hoe je de spreeuwendans doet, bumperkleven bij een stelletje ganzen, regendruppels omdraaien, woorden die je niet meer nodig hebt over de straten uitstrooien, een regenboogverzameling beginnen, alles om je heen appeltjesgroen schilderen, bliksemschichten in je haar doen, wolken proeven, de kruinen van alle bomen kussen. En dan daarna urenlang mijmeren met de wind. Met zo nu en dan een wild dansje tussendoor.
Dat zou ik tenminste doen. Als ik het was die boven in de hemel hing.


Met frisse groet,

Tjielp

zaterdag 17 november 2012

#140


vrijdag 16 november 2012

Hoi Wereld (#139),

ik snap niets van jou, wandel over je bol, eet je op, gil in je gezicht. Ik ben elke dag boos op je, geef het op, raap mezelf weer van je grond, stamp eens een keer (maar niet genoeg), vergeet, herzie, verwonder. Ik slaap in je lucht, zwaai naar je maan, en gloei in je zon. Ik waai alle kanten op. (De wind doet dat ook.)
Gek eigenlijk. Ik schrijf nu aan je, maar ik hoor bij jou. En schrijf dus ook aan mezelf. Misschien is dat wel altijd zo. Dat je eigenlijk, tegen wie je ook praat of zingt of schreeuwt, iets tegen jezelf aan het vertellen bent. Moet je maar eens opletten, Wereld, of dat bij jou ook zo is.
Kijk. Wat ik het meest ingewikkeld vind is dat ik je vaak niet herken. De wereld in mijn hoofd is niet dezelfde als die buiten mijn hoofd. Hoe kan dat? Want ik maak toch de wereld wanneer ik denk en droom en verzin? Is dat niet hoe alles wordt zoals het is? Ben jij niet een optelsom van alle kleine werelden in ieders hoofd? En zijn er dan niet zo veel dezelfde hoofden als het mijne?
Ik heb al vaak gehoord dat jij nu eenmaal niet in elkaar zit op de manier waarop ik dat denk of wens of vraag. Maar over wie zegt dat nou eigenlijk iets? Als iedereen zegt dat jij allesbehalve zó bent, is het zeer onwaarschijnlijk dat je dat ooit zal worden ook. Als je ergens niet in gelooft, dan bestaat het niet.
Als ik mijn ogen dicht heb, dan ben je er nog steeds. Geloof ik. Want hoe zit het anders met de dingen zonder hoofd? Die doen ook mee. Zij zien ons niet, maar wij zijn er toch. Wij zijn de enigen die altijd net doen alsof de dingen pas bestaan als we ze met onze eigen ogen hebben gezien.


Dag.
Heb het wonderschoon.

Tjielp 

donderdag 15 november 2012

Hoi Pierewaaien (#138)

 ♥
I
love 
you 
let´s 
go!
 ♥

woensdag 14 november 2012

Lieve Zolder (#137),

het liefst zou ik naar jou op vakantie gaan en hele dagen lang op een piepende oude schommelstoel bijna vergeten boekjes lezen, schatzoeken in het stof, een grote kist met rare jurken vinden, ze één voor één aantrekken en ook een keer tegelijk, naar krakerige liedjes luisteren op een grammofoon, springen op een bed met veren, zo veel mogelijk pirouettes draaien achter elkaar, uitgeteld onder een stapel donzen dekens door het dakraam naar de sterren kijken en dromen van levens van eerder en later.
Maar ik weet niet waar ik je kan vinden, behalve dicht onder het dak van mijn eigen hoofd.


Tjielp

dinsdag 13 november 2012

maandag 12 november 2012

Dag Ritselen (#135),

je hoort bij de zachte dingen van de wereld. Als ik naar je luister, zingen mijn gedachten na een tijdje jouw liedje met je mee. Dan denk ik aan voorbij en aan turen. Aan verdriet en dat ik niet meer wil vergeten waar dat precies goed voor is.
Kriebelen, wolkenluchten, ellebogen, smurfensnot (aan wie dat ooit verzonnen heeft en of het nog bestaat).
Aan wat er zou gebeuren als ik niet meer bang zou zijn.
En aan dat innen niet bij uiten hoort, maar buiten wel bij binnen.


Tjielp

zondag 11 november 2012

Ja Tjielp (#134),

hier ben ik weer! Je bent verslaggever of je bent het niet natuurlijk. Ik heb de smaak te pakken. Hup, smijt die stapel brieven aan de kant. Morgen is er weer een verse dag. Luister eens. Ik vond een liedje. O, wat ben ik toch bewonderenswaardig knap en vindingrijk!
Weet je nog, Tjielp, één van je wensen was nieuwe muziekjes ontdekken. Nou? Doe je oren maar open en laat de boel de boel. Soms moet je je wallen ook een beetje rust gunnen. Sorry hoor, maar iemand moet het zeggen. Straks dienen ze nog een klacht in. Moet je nóg meer brieven schrijven! Hahahahaha! Grapje!
Nou, ik hou er mee op voor ik je al te veel beledig. Het komt door die toestanden bij mij thuis. Krijg ik zin om te rellen van.
Dus. Tadaaaaa! Dit is je liedje!
En slaap lekker.


Koekoek

zaterdag 10 november 2012

Hoi Wilde Weg (#133),

ik kocht laatst een piepklein, oud boekje en dit is wat ik vond toen ik het opensloeg:
Vredig slenteren witte wolken, dik van geluk, door den zondagmorgen, aan de vertelselblauwe lucht.
Nou? Wat vind je? Mooi hè? Vooral die lucht. Vertelselblauw. O, zo lieflijk. Ik val bijna van mijn stokje, zo schoon. Ik denk dat jij er ook wel wat van kan gebruiken, Wilde Weg.
Doe maar eens je ogen dicht.
Sssst.
Zie het voor je, het wollig wit dat ligt te luieren onder de dichtende hemel, en neem er een klein hapje van. Probeer maar. Er is genoeg. Het kan niet op, alleen vergeten raken. Zachtjesaan. Mmmmm, lekker hè?
Niet boeren na het eten, alsjeblieft!
Zuchten. Dat mag wel. Diep en bedachtzaam zuchten.


Eet smakelijk.


Tjielp

vrijdag 9 november 2012

donderdag 8 november 2012

Beste Oorsprong (#131),

dus als ik jou moet geloven, dan bestaat alles om mij heen en ikzelf daarbij, omdat er ooit, heel lang geleden, één iemand besloot uit iemand anders zijn oor te springen?
Uh huh.
Wie was die durfal dan? Waar sprong die naar toe? En waar is ie gebleven? Was het een man of een vrouw? Een dier, een ding? Of iets daar tussenin?
Wat gebeurde er onderweg dat er ineens bestaan ontstond? Dat gaat toch niet per ongeluk?
En misschien nog wel belangrijker: van wie was dat oor? Oe! Dat moet me toch een joekel zijn geweest. Waar zou die dan vandaan komen? Wat was er voordat jij er was? 
Eerlijk gezegd vind ik het allemaal nogal vergezocht en ongeloofwaardig klinken, Oorsprong, neem me niet kwalijk. Ik moet toegeven dat Komaf, Aanvang en Oorzaak soortgelijke beweringen doen, maar dat zijn nou niet direct de meest betrouwbare bronnen. Dat lijkt me duidelijk.
Nee, ik ga maar eens een stukje verderop kijken. Wie weet vind ik daar iets waar ik wel oren naar heb. 

Groet,

Tjielp

woensdag 7 november 2012

dinsdag 6 november 2012

Hey Tjielp (#129),

nou, ik ben op weg hoor. Ik heb je eerste wens vervuld. Met gevaar voor eigen leven weliswaar, maar wel nog net binnen de afgesproken tijd, geloof ik. Poeh poeh. Het is me wat.
Ik moet eerlijk toegeven, Tjielp, dat ik verder eigenlijk nog niet veel gedaan heb met Verlanglijst. Het is een beetje een zeurpiet, merk ik, nu ik ´m elke dag aan het ontbijt tegenkom. Hij zit daar maar te zuchten, terwijl hij zijn boterhammen met hagelslag naar binnen werkt. Alle dagen hè! In de ochtend drie en in de middag nog eens zo veel. Je wil niet weten hoeveel hagelslag ik al heb moeten aanschaffen. Pure hagelslag. Dat lúst ik niet eens. En zelf vertikt hij het om ook maar één poot uit te steken. Ik ben geen boodschappenlijst, zegt ie dan, de lapzwans. Dat is dan ook meteen het enige wat ie zegt, hoor. Voor de rest komt er geen boe of bah uit. Het is een raar sujet, dat is duidelijk.
Nou ja, daar heb jij niks aan, en ik uiteindelijk ook niet natuurlijk. Ik kan beter aan de slag gaan, want dan is die lambal ook veel eerder mijn huis uit. Wat een gedoe zeg, met avonturen, er is altijd wel wat.
Goed. Er is dus nu een cactus. Ja, daarom schreef ik je natuurlijk. Een heuse allereerste cactus voor je cactusverzameling, inclusief enorme stekels die keihard prikken, kan ik je vertellen, en als ik niet wist dat cactussen alleen af en toe eens een slokje water nodig hebben en verder niets, zou ik zweren dat het cape-etende planten zijn. Want, nondekei, kan ik mijn spiksplinternieuwe, eigengemaakte cape nu al meteen gaan oplappen! Ik dacht met iets gemakkelijks te beginnen om er eerst een beetje in te komen, maar nee hoor, ik krijg natuurlijk weer te maken met een balsturige cactus. Niet te geloven. Heb ik weer.
Nja. Zo. Dan weet je dat ook allemaal weer, hè Tjielp. Ik ga maar weer eens kijken of er nog genoeg hagelslag is. Verlanglijst blijkt huiveringwekkend ontvlambaar als het gaat om dat soort zaken.

Later!


Koekoek


ps. Oja. Alsjeblieft. Hier is je cactus. Veel plezier ermee.
(En ja. Dat zijn stukjes van mijn cape inderdaad. Grmbl.)








maandag 5 november 2012

Lief Voornemen (#128),

kom, we maken een klein reisje. Meneer Tjielp gaat mee en we nemen de trein. We turen uren uit het raam, het is winter, we zijn op weg naar brede straten waar wind ieders hoofd fris waait en we vieren ons begin, toen de dagen haast te klein waren voor al ons onvoorzien geluk. We groeten onze vrienden, spreken vreemde woorden, kijken naar de lucht.
We dansen, we lachen, we herinneren. We gaan eens kijken wie we waren.
En waar we inmiddels zijn.


♥ Tjielp

zondag 4 november 2012

zaterdag 3 november 2012

Dag Vermoeden (#126)



vrijdag 2 november 2012

Hoi Bloemkool (#125),

sjonge zeg, kom ik er vandaag achter dat emoties helemaal geen rare dingen zijn, maar dat ze een andere taal spreken dan mijn gedachten! Ze komen langs en roepen iets, dat had ik in de gaten, ja. Maar dat ze eigenlijk iets anders betekenen dan hoe ik ze hoor in mijn hoofd, dat wist ik nog niet zo precies.
Nou wil je natuurlijk een voorbeeld, hè Bloemkool, want je snapt er vast niks van. Nou, kijk:
Als ik zin heb om mensen pootje te lappen en/of heel hard in hun oren te tetteren dat ze echt kei stom zijn, dan betekent dat helemaal niet dat ik daadwerkelijk de stoute schoenen moet aantrekken om hier en daar een muilpeer uit te delen. Nee. Het betekent dat ik zin heb om een hele dag lang in mijn eentje te lanterfanten. Zo. Dat is nogal een verschil, hè? Zeg nou zelf, B. Een hele wereld! 
Ik denk zelfs dat veel meer mensen dat hebben. Echt! Ik dacht vroeger altijd dat ik de enige was met van alles, maar dat is helemaal niet zo. Bijna niemand is ergens de enige van. Misschien weten veel mensen er niks van dat emoties altijd in vermomming komen. Ja, zo is het eigenlijk. Het zijn een soort mystery guests. Niet dat ze zich als gasten gedragen, want die komen niet vervaarlijk brullend de drempel over gesjeesd. Maar je snapt mijn punt.
Moet je je eens voorstellen hoeveel werelden verschil als iedereen dit weet! Want pas als je iets weet, dan kun je er wat mee doen. Dat weet iedereen. Ehm. Behalve de mensen die nog niet weten dat je iets kunt doen met wat je weet natuurlijk.
Door alle consternatie ben je wel een beetje in een mislukte stamppot beland, zie ik net. Mijn excuses. Het lijkt wel soep. Dat zeg ik niet tegen meneer Tjielp hoor, want die gaat heel vervaarlijk kijken van soep. Ik ben benieuwd wat dáár achter zit, want ik weet nu dat het in ieder geval niet betekent dat hij een persoonlijke vete heeft met soep.
Kom, ik ga je eens opeten. Want voor het oplossen van een vers raadsel is een goede bodem onontbeerlijk, dat weet iedereen.



Groet van Tjielp

donderdag 1 november 2012

Lief Dagboek (#124),

o sorry, nou zit ik weer alleen maar over mezelf te kletsen. Hoe is het eigenlijk met jou?


Liefs,

Tjielp