donderdag 31 januari 2013

Nou Januari (#215),

het zit er al weer op voor dit jaar. Man, wat gaat dat snel. Er gebeurde een heleboel. En ook een hele hoop niet natuurlijk. Dat heb je wel eens.

Ik overnachtte niet in een herberg.
Ik zong geen enkel liedje achterstevoren.
Ik at niet met stokjes.
Ik deed niet één handstand.
Ik werd geen tornadojager.
Ik ging niet naar de woestijn.
Ik had geen visioen. 
Ik kocht geen stippeltjesbloes.
Ik las geen enkel boek over het ontstaan van alles.
En ook niet over de flamingo. 
Ik zag niemand met twee neuzen.
Danste geen chachacha.
Schreef geen brief aan heisa.
Verkocht niemand een oplawaai.
Klom niet in de perelaar.
Deed geen uitvinding.
Groef geen kuil.
Hield me niet aan mijn voornemen me niets voor te nemen.
En nam geen kuierlatten.

Het zal mij benieuwen wat ik volgend jaar allemaal niet mee ga maken.
Tot dan!



Tjielp 

woensdag 30 januari 2013

Hoi Dankjewel (#214),

voor de lichtjes in de regendruppels aan de waslijn,
de knoppen in de bomen,
voor mijn oren die vogelliedjes horen,
voor dromen in de nacht,
voor verwondering,
en wakker worden,
voor het uitzicht van mijn ogen,
alle wolken van de wereld
en het liefst van al:
de
zon
schijnt
een
kriebel
in
mijn
buik.



Tjielp

dinsdag 29 januari 2013

maandag 28 januari 2013

Oja T. (#212),

in alle consternatie vergeet ik je bijna te vertellen dat Berwtje en ik een taart hebben gemaakt. Misschien word je daar wat vrolijker van.
Ondanks dat Verlanglijscht geblesseerd en voor onbepaalde tijd niet beschikbaar is, ga ik onverdroten door met de wensen te vervullen die ik me zo uit het blote hoofd nog weet te herinneren. Zo! Niet in de laatste plaats omdat ik op die manier zo snel mogelijk van hem af ben natuurlijk.
Tadaaaaaa! 
















Zelfs Verlanglijscht werd er even stil van.
Al snel bleek dat dat kwam omdat hij aan het uitdokteren was hoe hij die taart zo gewiekst mogelijk achterover kon drukken om hem in zijn eentje te verslinden, want na een paar tellen van verwoed gegluur, griste hij de taart van de tafel en stak hem in één keer in zijn mond, terwijl hij ons zeer vervaarlijke blikken toewierp.
Maar goed. Er was dus een heuse taart.
En er is wederom een wens minder.


Hatsjiekidee!

K.

zondag 27 januari 2013

#211

     

zaterdag 26 januari 2013

Nondeknetter Tjielp! (#210)

Gaat het wel? Ik hoorde van Karma dat je een beetje zwartgallig over hoeden aan het kletsen bent tegenwoordig. Hij maakt zich zorgen. Niet in de laatste plaats omdat je hem van de week een brief hebt gestuurd waarin je hem van van allerlei dubieuze zaken beschuldigt. Ik heb de brief gelezen, Tjielp, en dubieus is nooit leuk. Je had net zo goed kunnen schrijven dat je het niet persoonlijk bedoelde. Daarvan weet ook iedereen dat dat een vrijbrief is voor hoogst onhoffelijke opmerkingen.
Nee, hier is wat anders aan de hand. Ik vermoed een oververhitte hersenpan in combinatie met een kleine winterdip. En? Heb ik gelijk? Ja, geef het maar toe! Ik heb het bij het rechte eind. Wat ben ik toch goed, zeg. En zomaar uit de losse pols, hè! Ik zou er iets mee moeten doen. Volgens mij heb ik een gave. Maar goed, ik heb het al druk genoeg natuurlijk. Sjonge, ik kom niet eens aan avonturen beleven toe met al die drukte bij mij thuis.
Verlanglijscht blijkt allergisch te zijn voor chipolatapudding! Nu heeft hij overal bultjes en is hij onleesbaar geworden. Nou, dáár word ie pas echt chagrijnig van. Tjeeminee, ik dacht dat het niet erger kon worden, maar jawel hoor, dat kan makkelijk! Hij lijkt te denken dat met zijn leesbaarheid ook zijn bestaansrecht is verdwenen, want nu loopt hij de hele dag alleen maar te bulderen dat hij er heus nog steeds toe doet en dan moeten Berwtje en ik aldoor roepen: ja natuurlijk Verlanglijscht, en heel erg zelfs! En dan moet dat in koor ook nog, hè! Anders gaat ie heel hard jammeren dat het ons niets kan schelen.
Nou ja, hij práát in ieder geval weer. En Berwtje heeft besloten werkelijk te worden in plaats van denkbeeldig te blijven. Dus er is ook goed nieuws gelukkig.
Anyway. Je hebt het dus een beetje moeilijk op het moment. Wat je moet doen is dit: veel lol maken. Zo. Dat is alles. Klinkt simpel. En dat is het ook. Kijk maar naar mij.
Is het bijvoorbeeld niet een idee om eens met een hoed onder je arm naar een plaats te gaan waar niemand je kent en ´m dan daar op je hoofd te zetten? Kun je een beetje uitproberen hoe het voelt en of het je een completere Tjielp maakt. Hahahaha, o sorry, ik liet me even meeslepen. Ik bedoel gewoon te zeggen dat je er dan niet meteen zo´n kwestie van hoeft te maken, zo´n alles of niets toestand, maar het bekijken als een experiment. Een leuk experiment! Niet vergeten!
Ik roep maar wat natuurlijk, maar wat is het weer geniaal. Nou? Zeg het maar hoor, Tjielp, ik ben de beste!


Nou. Hup. Je kunt het.



Koekoek

ps. En bedankt nog voor het cadeau. Ik begrijp nog niet veel van hem en hij snurkt, maar voor de rest is hij volgens mij best aimabel. 

vrijdag 25 januari 2013

donderdag 24 januari 2013

Hoi Hoed (#208),

ik bewonder je enkel vanuit de verte. Ik vraag me af waarom, maar dat hoeft niet, want ik weet waarom.
Je bent één van de dingen die ik liefheb in een ander leven. Maar ik heb alleen dit ene. En jij zit er niet in.
Ik weet niet of het erg is. Misschien niet. Waarschijnlijk kan ik ook best zonder jou. Maar is dat wat ik wil?
Of wil ik het allerliefst van al
niet bang meer zijn om opgemerkt te worden?


 Tjielp

woensdag 23 januari 2013

Hoi Karma (#207),

ik weet niet hoor, maar ik heb zo´n idee dat jij de hele tijd mijn brieven aan het onderscheppen en aan het lezen bent. Het is anders toch wel heel erg toevallig dat ik maar een brief over geduld hoef te krijgen en het mijne is pardoes op. Of laatst schreef ik over rodekool en nu ligt er plots eentje in mijn keukenkast een beetje angstvallig om zich heen te kijken. Zonder iets te vragen of zeggen, hè! Uit het niets! Op zijn minst is het verdacht, Karma.
Ik had er nooit zo over nagedacht, maar ik stuur elke dag handenvol woorden de lucht in en daar zit van alles. In de lucht, bedoel ik. Wie weet wat mijn woorden allemaal meemaken voordat ze bij hun plaats van bestemming zijn aangekomen! Misschien botsen ze tegen wolkenkrabbers, worden ze gestoken door driftige hommels of geraakt door de bliksem, vallen ze te vroeg naar beneden of te laat, komen ze terecht in wervelstormen, worden ze gestolen door onverlaten, raken ze de weg kwijt, zichzelf of elkaar! Ik moet er maar niet te veel over nadenken. Er kan van alles misgaan! 
Jij woont er ook. Daar in de lucht. Dat lijkt me tenminste wel de meest geschikte plek om te verblijven als je doet wat ik denk dat jij doet. Je hebt goed overzicht en veel ruimte, je bent lekker wendbaar en dichtbij de zon, er zijn altijd wel ergens een stuk of wat wolken om af en toe een tukje in te doen, je kunt liedjes zingen met de vogels en zo nu en dan kriebelt er opeens een regenboog aan je tenen. Wat wil je nog meer?
Een brief natuurlijk! Je hoogsteigen brief! Een heuse! Van de Brievenfabriek! Ja, dat ik daar nog niet eerder aan had gedacht! (Ik weet wel hoe dat komt hoor, want ik dacht er sowieso pas gister aan dat jij misschien wel eens achter allerlei dubieuze zaken zou kunnen zitten. Leuk dubieus, bedoel ik, hè! Niet de ongure variant, nee, denk dat maar niet!)
In ieder geval. Hier is ie dan! Ik hoop dat je ´m leuk vindt.


Groet,

Tjielp


ps. O, en zou je er misschien voor kunnen zorgen dat dat huisjemeteentuineneenboomerin nou eindelijk eens een keer van de grond komt of heb je precies dáár dan weer over heen gelezen zeker?

dinsdag 22 januari 2013

maandag 21 januari 2013

Geacht Winterkoninkje (#205),

zo, nu is het wel weer genoeg geweest met al die sneeuw. Wees een leider en ruim die troep eens op.
Bedankt!


Uw nederige onderdaan,

Tjielp

zondag 20 januari 2013

#204

tgsdankennfdwt
ypeyxkttviqfzc
vtlwswmsroeqpc
qprrahvcnmotih
uqdagnojmawksu
qdqsmsdmvanimn
mygzvmcemaasxk
tnnroaeblevrtz
jfldojclodlzdd
ihooreuqaxoeoc
eidtbftihnpasp
leeligwcsqtexr
prwmjijmwteozt
ksgrnwevulpqop


Zoek de volgende 20 woorden:
voorbij, groet, maar, kwam, hoor, van, zojuist, trammelant, gewandeld, te, jij, ook, tjielp, danken, op, pas, hier, dag, niets, hommeles

zaterdag 19 januari 2013

Beste Kweepeer (#203),

niemand weet dat jij bestaat, behalve ik.
O, wat klinkt dat goed zeg, maar het is niet waar. Het zou betekenen dat ik jouw ontdekker was en dat ik degene was die je kennis zou laten maken met de wereld. Of de wereld met jou eigenlijk. Dan zou ik je voorstellen en dan wisten de mensen niet wat ze zagen en plopten hun ogen bijna uit hun hoofd van blijdschap en hebberigheid en dan gingen ze gillen en wilden ze je allemaal hebben en dat probeerden ze op allerlei manieren voor elkaar te krijgen en dan moest je een zonnebril op om nog over straat te kunnen. Misschien zelfs een pruik. Oe! Of een plaksnor! Dat zou ik zelf doen.
Tja, dat hoort wel een beetje bij ontdekt worden: dat iedereen met je aan de haal gaat en je zelf helemaal niets, nada, niente meer te zeggen hebt over je leven.
En dan zou je ook helemaal geen Kweepeer heten, maar Tjielpeer, want als je iemand bent die iets ontdekt, dan mag je er je naam aan geven, zodat het van jou is en niet meer van zichzelf. Wat een bijzondere gewoonte eigenlijk, dat we net doen alsof iets pas bestaat als het ontdekt is en benoemd.
Hoe dan ook. Jij bent al lang ontdekt. Je weet waar ik het over heb. Been there, done that. Dat is duidelijk. Door de heer en/ of mevrouw Kwee. Wie kent ze niet?
Gelukkig maar, want Kweepeer klinkt veel beter dan Tjielpeer.  Kweenie. Zo lief en ouderwets en een heel klein beetje droef. Ik zie je zo schuifelen door de straten: je schouders gebogen, oud en haast onzichtbaar. Je hoed waait bijna van je hoofd en je vertelt zachtjes verhaaltjes aan je eigen oren.

Dag Kweepeer, zorg goed voor jezelf.


Tjielp

vrijdag 18 januari 2013

Zeg Zeeschildpad (#202),

wij kennen elkaar niet, maar dat deert niets natuurlijk. Juist niet eigenlijk.
Stel je voor dat ik je wel zou kennen. Dan wist ik misschien dat je helemaal niet zo van brieven houdt, omdat het water ze onleesbaar maakt en je de hele nacht ligt te prakkiseren wiens en welke woorden het nou zouden zijn die speciaal aan jou waren geschreven bijvoorbeeld.
Of misschien vind je soms dat je per se een brief terug moet schrijven, terwijl je veel liever zwemmend op je rug naar de glinsteringen in de verte kijkt.
Wie weet zou ik er dan allang achter zijn dat je helemaal niets moet hebben van mijmeringen, nachtblauwe luchten of gedeelde verontwaardiging! Nou ja zeg! Dan zou ik dit helemaal niet kunnen schrijven!
Of vragen. Het kan maar zo dat je zo iemand bent die daar absoluut niet van gediend is. Wat dan, Zeeschildpad, wat dan? Aan wie zou ik dan moeten vragen hoe golven eruit zien aan de onderkant, of je ook kunt zingen onder water en waar de walvis slaapt?
Ammehoela!
Ik heb een voorstel.
Laten we voor altijd en eeuwig elkaars beste vreemdelingen blijven en van nu af aan enkel nog heel af en toe aan elkaar denken en elkaar dan de beminnelijkste eigenschappen toedichten. Ik denk bijvoorbeeld dat jij heel vermetel bent, Zeeschildpad. En onversaagd. Dat ook.



Tot nooit!

Tjielp

woensdag 16 januari 2013

Ha Neuriën! (#200)

Jaaaaaaa, je bent jarig vandaag! Dat heb ik nèt bedacht! Dat kan dus gewoon hè, dat ik dat bedenk en dat het dan zo is. Kijk maar:
Gefeliciteerd en driewerf hoera!
Zie je wel?
Ik heb alleen geen cadeau voor je, want het was wel een beetje kort dag, dit hele gefeest en al. En zingen is niet zo gepast natuurlijk. Juist op jouw verjaardag zeker een beetje gaan zingen! Brrr!
Nee, dit is juist een dag om de onaffe dingen te vieren. De dingen die zogenaamd niet zo veel voorstellen. Die mislukt zijn of onvindbaar of pas laat ontdekt, niet tot bloei gekomen of alleen handig voor onderweg. Die niet zo opvallend, veel te bescheiden, nog niet begonnen of al weer voorbij zijn. De onopgemerkte, kleine, zachte, onhoorbare dingen.
Zoals jij.
Dat bedoel ik niet stom ofzo, maar zingen staat nu eenmaal hoger in het vaandel bij de meeste mensen dan jij. Ja, zo is het wel. Dat betekent niet dat het ook echt zo is. Er zijn zo veel dingen die zogenaamd beter zijn dan andere. Bij mensen is dat ook trouwens. Dat is om een beetje orde in de wereld te krijgen, want anders moet iedereen de hele dag nadenken en dat is zo veel gedoe. Hoewel ik zelf denk dat als iedereen wat meer zou denken er veel minder gedoe zou zijn.
Maar goed, genoeg gefilosofeerd! Het is feest! Hoezee! Voel je je al jarig? Ben je eigenlijk al weleens eerder jarig geweest? Wat vind je er van? Met wie zou je het liefst willen vieren? Hou je van cadeautjes? En wat zou je dan willen krijgen? 
Weet je, ik zat te denken. Zullen we samen bedenken dat alles kan! Echt alles, hè! Als wij dat nou met z'n tweeën doen, dan is het gewoon zo. Kijk maar:
Alles kan!
Sjee, wat een feest! Ik denk dat het de allerbijzonderste onopgemerkte verjaardag allertijden is.
Zo. Ik ga nu bedenken dat er een klein kersentaartje voor m' n neus staat. Wil je er ook één?


Dikke verjaarszoen,

Tjielp

dinsdag 15 januari 2013

Hoi Sneeuw (#199)


  d
        n           
             c  e     
                       d    ♥ n  c   e    
                                        
          d
                 c       e
               n           
                              

maandag 14 januari 2013

Allerbeste Koekoek (#198),

ooooooooo sorry, nou heb ik je weer zo lang verwaarloosd en dat terwijl je grootse avonturen beleeft! Het komt omdat ik zo ontzettend vaak en veel aan het luieren werk ben. Echt! Ik vergeet gewoon de tijd en alles. Sorry, sorry, sorry!
Als je maar weet dat ik al je verslagen tot in de puntjes heb gelezen. Wat een toestanden! Werkelijk waar, als ik van tevoren had geweten dat Verlanglijscht (hoe komt ie erop!) zo´n ingewikkeld snotjong zou zijn, dan had ik je nooit met hem opgescheept. Echt niet! Jeminee, wat kunnen Dingen zich toch heel anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn, hè Koekoek? Ongelofelijk.
En Eiland! Nah, toen ik dát las! Wat een rare knakker. Als je maar niet denkt dat dat iets met mij te maken heeft. Want dat is natuurlijk niet zo. Hoe zou het ook kunnen? Want ik was hier. En niet daarginds, ver weg op een geheime plek waar geen enkele brief ooit kan komen. Zélfs die van mij niet. Nogal wiedes. Dus. Ik zou je hoofd er maar niet over breken. Niet dat je dat deed. Want, zoals ik al zei, ik weet van niks.
Nee.
Ahum.
Maar goed. Om je weer een beetje op te vrolijken, een hart onder de riem te steken en de welgemeende excuses voor mijn schandelijke afwezigheid luister bij te zetten, stuur ik je een cadeau. Sja, dat had je niet gedacht, hè! Het is een Frans Brievenboek. Helemaal alleen voor jou! Je hoogsteigen weesding. En misschien kan ie je nog helpen met Verlanglijscht ook. Tadaaaaa (haha, een koekoekje van eigen deeg)!
Veel plezier ermee!

En tot de volgende keer,


Tjielp

ps. Oja! En de groeten terug aan Berwtje. Dat lijkt me nou een geschikte knaap. Bijna niemand weet ervan, maar lettertjesvermicelli-liefhebbers zijn heel kloeke types. Let maar eens op.






zondag 13 januari 2013

zaterdag 12 januari 2013

Beste Opsomming (#196),

  • nu, laat ik vertellen over een koning en een koningin met een koninkrijk zo klein dat de inwoners op
  • één hand te tellen waren: de koning, de koningin, een norse prinsen
  • tweeling die dol op pluizige monsters was en een heks met 
  • drie tanden die nooit haar verjaardag 
  • vierde, zich vaak het
  • vijfde wiel aan de wagen voelde en ook al had ze 
  • zes van de 
  • zeven schoonheden (ja, zelfs met die tanden) en verw
  • achtte ze niet veel van het leven, zij was steeds meer ge
  • negen het koninkrijk clandes
  • tien te verlaten om eens op zoek te gaan naar zichz
  • elf en na lang wikken en wegen trok zij op
  • twaalf januari van het jaar tweeduizend
  • dertien haar stoute schoenen aan en vertrok, geheel in stijl, midden in de nacht op haar bezemsteel en de maan was de enige die het zag gebeuren.

  
    Tjielp

vrijdag 11 januari 2013

Hoi Brief (#195),

ik zou willen dat je een vakantie was. Dan schreef ik er zon in en zachte briesjes, een klein riviertje om in te springen, of een strandje verderop met zand voor tussen mijn tenen, een appelboom om in te klimmen, veldenvol met huizenhoge zonnebloemen, dutjes in de middag, slenterweggetjes, gras waar niemand je kan vinden als je er in ligt, witte lakens op een houten bed, frambozen om te plukken, dikke boeken waar je in kunt wonen, krekels die zo hard zingen in de schemering dat je niet anders kunt dan naar ze luisteren, wakker worden zonder woorden, mezelf, meneer Tjielp en een trein die ons bracht naar waar we maar wilden zijn.
Dan stopte ik je in een envelop, stuurde je op naar mezelf, ontving je met open armen, maakte je voorzichtig open en deed ik er de hele winter over om je te lezen.



Tjielp

donderdag 10 januari 2013

woensdag 9 januari 2013

Lieve Mogelijkheden (#193),

had ik jullie al eens verteld dat ik jullie zo leuk vind? Nee hè, ik geloof van niet.
Och, ik vind jullie zo leuk! Jullie zijn mijn lievelingsdingen van het moment. Ik heb het bijvoorbeeld aan jullie te danken dat ik mijzelf afgelopen week hogelijk verbaasd heb met het maken èn opdrinken van een rodekoolsmoothie.
Wacht, niet ophouden met lezen! Ik weet dat dit zelfs voor jullie ietwat ver gaat. Neem allemaal een vers hapje adem....in... En laat alle ontzetting er maar weer.....uit....
Zo. Gaat het weer een beetje? Ik had het ook niet aan zien komen hoor. Het ging allemaal zo snel. Ik vond het tamelijk lekker. Vooral gezond moet ik eerlijk toegeven. Maar dat heeft ook wel wat.
Vroeger wist ik helemaal niet wie jullie waren en kende ik jullie alleen van horen zeggen. En aangezien zo veel van wat je hoort godsgruwelijke klets is, heb ik eerlijk gezegd lang getwijfeld aan jullie bestaan (sorry).
Nou ja, zo gek is het ook weer niet, want jullie laten je ook niet zo maar zien, hè! Ten eerste moet je jullie willen zien en is dat al een hele toestand voor de meesten van ons. Al die verschillende soorten willen! En dan daar de juiste uit te kiezen: het is een ingewikkelde klus. Als je eenmaal weet hoe het werkt, gaat het wel. Maar je moet het zelf uitvinden. Dat is het punt.
En daarbij komt ook nog dat je je in allerlei bochten moet kunnen wringen om jullie te ontdekken, omdat jullie er een soort sport van maken om alleen zichtbaar te zijn als je op je kop gaat staan of om enkel te verschijnen in dromen of op momenten dat er net iets vreselijks is gebeurd en iedereen in zak en as is of alleen op dinsdag 10 februari 2013 om twaalf over vier 's nachts op Schiermonnikoog. Bijvoorbeeld.
Dus, om jullie tegen te komen, moet je van alles uitproberen, overal uit je doppen kijken en tegelijkertijd niets verwachten. Want jullie vertonen jullie, punt drie, enkel aan degenen die er van houden verrast te worden. 
Maar goed. Dat jullie er zijn, is fijn. En misschien is die moeilijkheid nou juist jullie charme. Het lijkt wel wat op paaseieren zoeken. Je moet er maar net zin in hebben, maar áls je het doet, zorgt elke vondst voor een kleine triomf en een dikke glimlach.
Hup, ik ga maar eens onder de tafel liggen terwijl ik tussen drie oogharen heen gluur. Wie weet wat ik tegen kom. Niet dat ik op zoek ben hoor. Nee, ik zou niet dúrven.

Tot ergens en ooit,


Tjielp

dinsdag 8 januari 2013

maandag 7 januari 2013

Tjielp! (191)

Ongelofelijk! Wat ben ik goed bezig, zeg! Snotverdulleme! Nou ben ik ook al naar de vlindertuin geweest!  Hoeplakee, weer een wens minder.
En het was me daar een vrolijke boel! Hysterisch is misschien het woord dat de situatie het best omschrijft. Vlinders stralen iets uit waardoor je ze gewoonweg MOET vastgrijpen. Ik heb nog nooit zo veel achtervolgingen op een hoopje gezien.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf ook heb geprobeerd er eentje te pakken te krijgen, maar het lukte niet. En dat terwijl ik dacht dat ik een natuurtalent zou zijn. Ik zag zó voor me dat alle vlinders, zachtjes wuivend met hun voelsprieten, een welluidend welkomstliedje zouden zingen zodra ik mijn cape over de drempel van de tuin zou zwiepen.
Maar dat was niet zo.
Dat stelde me wel een pietsiebeetje teleur. Ik was er in het geheim van uitgegaan dat ik altijd nog vlinderfluisteraar zou kunnen worden als jij me niet meer nodig hebt strakslaterooitjeweethetniet.
Nou ja. Hier is de foto trouwens. Met de zelfontspanner, wat ben ik toch knap. Ik zwaai naar je, maar dat zie je niet. Dat mag je er bij bedenken. Doe je ook nog eens wat.

Toedeloe!


Koekoek


ps. Volgens Berwtje gaat het al een ietsiepietsie beter met Verlanglijscht nu ie wat af aan het vallen is. Gelukkig maar, want zijn grimmige smoel doet me stilletjes huiveren. Dat mag je best weten, Tjielp.



zondag 6 januari 2013

Dag Lievelingsdag (#190),

het zou zo maar kunnen dat je al voorbij bent, maar ik kies er voor te denken dat dat niet zo is.
Ik ben nog nooit naar je op zoek gegaan. Misschien is zoeken niet voor alles de beste manier om iets te vinden, maar kan ik wel met allebei mijn ogen wat vaker op de uitkijk staan.
Hé! De kat heeft twee snorren, de zon schildert witte meeuwenbuiken roze, er klimt een briesje door het raam naar binnen!
Goh.
Zo zie je nog eens wat.


Tjielp


zaterdag 5 januari 2013

#189



vrijdag 4 januari 2013

#188


donderdag 3 januari 2013

Dag Gebeuren (#187),

ik vroeg mij ineens af: ben jij toevallig familie van Geboren? Want jullie lijken zo veel op elkaar. Niet alleen wat uiterlijk betreft, maar ook in jullie karakter. Jullie maken allebei nieuwe dingen. Geboren doet dat nogal theatraal. Haar kun je nauwelijks over het hoofd zien met al dat gebrul en gejubel er om heen.
Maar elke keer als jij er bent, verandert er ook iets. Soms is het zo klein dat je het bijna niet ziet, andere keren is het helemaal niet leuk, soms doe je iets waarvan pas vele jaren later duidelijk wordt wat het was en af en toe past alles precies in elkaar. Je kunt het zo gek niet bedenken of jij hebt er iets mee te maken. Het is omdat je er altijd bent dat niemand het meer opmerkt.
Jij bent eigenlijk de doordeweekse versie van Geboren. De zus waarvan nauwelijks iemand weet dat ze bestaat. De onzichtbare. Die ene die als vanzelfsprekend wordt genomen. Degene die deemoedig al het werk op zich neemt en daar nooit voor in het zonnetje wordt gezet.
Zo iemand die pas wordt gemist wanneer ze er al een tijdje niet meer is en langzaamaan de hele boel in de soep loopt en alles werkelijk verschrikkelijk en onomkeerbaar verkeerd blijkt te zijn gegaan. Met van dat missen waarbij iedereen jammert en gekweld om zich heen kijkt en vertwijfeld zijn haren uit zijn hoofd trekt en verteerd wordt door schuldgevoelens en op zijn knieën op straat ligt en met zijn vuisten op de stoeptegels bonkt en zijn ogen ten hemel slaat en zich gierend van ellende afvraagt: waarom moet ons dit nu overkomen, o vertel me in godsnaam, wáárom?
Of ben ik nu iets te dramatisch? Zeg eens, zijn jullie nou familie of niet?
En hoe voelt dat nou?


Groetjes!

Tjielp

woensdag 2 januari 2013

Nou Tjielp (#186),

allemaal heel leuk en aardig, al dat feestgedruis, maar er moet natuurlijk ook nog gewerkt worden, hè! En aangezien jij tegenwoordig de hele dag niets anders doet dan lanterfanten, zal ik maar het goede voorbeeld geven.
Zoals je ziet draait mijn adoptiebureau op volle toeren, maar dat is niet het enige. Ik heb mij ook op Verlanglijscht gestort. Figuurlijk hoor. Je zou denken dat bijna samen naar de haaien gaan een band schept, maar niets is minder waar. Verlanglijscht heeft niets meer tegen me gezegd sinds Eiland is gezonken en praat nu alleen nog tegen me via een speciaal voor de gelegenheid in het leven geroepen denkbeeldige vriend die hij Berwtje heeft genoemd.
Ik vermoed dat hij een klein trauma heeft opgelopen. Maak je geen zorgen hoor Tjielp, het gaat wel weer over. En Berwtje is best een toffe peer. Hij houdt van binnenpretjes en lettertjesvermicelli.
Anyway. Waar was ik? Oja! Door al die toestanden zou je bijna vergeten dan Verlanglijscht bestaat uit wensen die vervuld moeten worden. Ha! Ik ben keihard aan de slag gegaan en ik presenteer je, met gepaste trots, mijn hoogsteigen Manifest! Tadaaaaaa!

Zo. Hang die maar boven je bed.
Ik ga een tukje doen. Dat heb ik wel verdiend.


Koekoek






dinsdag 1 januari 2013